Reisverslag

maandag, augustus 22, 2005

Na een ongelooflijke nachtrust, iedereen heeft zeer goed geslapen, worden we om 06.00u gewekt door de morning call van het hotel. We, Myriam en ik beginnen onze vakantie dus vroeg, Jade slaapt nog rustig verder, zodat we tijd hebben om ons aan te kleden en te wassen.
Jade wordt blijgezind wakker en is vanaf het eerste moment in topvorm. Dus we starten dan maar onmiddellijk naar het ontbijt. Dit is pas om 7.00u open, dus moeten we wachten.
Het is een chinees ontbijt met engelse inslag.
Frietjes, spaghetti, worstjes, spek en eieren en natuurlijk chinese dingen die naar niets specifiek smaken, soyamelk, zeer zoet brood en vanalles dat we niet kenden en niet lekker rook, dus niet geprobeerd.
Om 7.45u worden we beneden opgewacht door Mr Liu en Mr Bruce (de lokale gids).
“Hurry, we have to hurry, because we are the first one for the interview”. In een veel te warme bus worden we door het verkeer geslingerd. De chauffeur is redelijk assertief in zijn manier van rijden, dwz hij heeft op alles en iedereen voorrang. De toeters rondom ons bewijzen dat we het zeer goed doen.
In het adoptie bureau, worden we verwacht door de directrice, om uitleg te geven waarom we eigenlijk China gekozen hebben als adoptieland, en of we Jade ooit zullen achterlaten en misbruiken. “do intend to abandon or abuse your daughter?”, wat moet je daar op antwoorden? Nee natuurlijk. Moeten allemaal onze handtekening of voetafdruk plaatsen.
Verder is het een erezaak meet uitwisselen van cadeaus. Chocolade is OK. Dan worden we verwacht bij de financiële directeur van het adoptiebureau. Dit is een dure ochtend geweest. $3000 voor het weeshuis, $380 voor adminstratie en verder nog 20RMB voor god weet wat en nog eens 20 RMB voor een familie foto, om op de notaris akte te kleven.
Daartegen loopt het adoptiebureau vol met amerikanen die na ons mogen interviews doen. Wat een drukte.
Blij dat we ons boeltje kunnen pakken en verder gaan. “hurry, hurry, we have to be on time with the notary”, dus wij teug in de nu afgekoelde bus op naar de notaris. Daar mag je uiteraard weer een kwartiertje wachten om dan een voor een op te draven om nogmaals je verhaal te doen, $300 en 420RMB voor de notaris achter te laten. Voor het fototoestel van het weeshuis, moeten we ook 100RMB betalen.
We kunnen enkel vaststellen dat alle officiële mensen waar we mee praten zeer vriendelijk en begaan zijn met hun werk, en dat ze van dit routinewerkje toch een unieke ervaring proberen te maken.
Uiteindelijk stappen we om 10.45 in de bus en scheren door de drukke stad (+/- 3 mio inwoners) terug naar het hotel.
Jade is ondertussen op Myriams schoot in slaap gevallen. We zoeken nog even naar een restaurant voor deze middag en dan hop naar de kamer. 11de verdieping geeft een redelijk mooi uitzicht over de stad.

3 Comments:

  • fijn dat het is meegevallen, do zo verder, en zorg goed voor mijn zus

    Jesse

    By Anonymous Anoniem, at 3:34 p.m.  

  • Hallo Jade, Stijn en Myriam.
    Wat een mooie foto's, ik zie dat jullie het al met zijn drietjes goed gewoon zijn, zowel bij papa als bij mama. Fijn dat we jullie reisverhaal langs deze weg kunnen volgen. Geniet verder nog heel veel van jullie prachtige dochter en van haar geboorteland China. Groetjes, Jade; Dirk en Dominique

    By Anonymous Anoniem, at 4:21 p.m.  

  • Hehe, "eten dat niet lekker ruikt en dus niet geprobeerd..." klinkt wel ok...

    Ge doet dat goed!

    Proud to have another sis!

    By Blogger wannesdeloore, at 9:50 p.m.  

Een reactie posten

<< Home