We hebben een rustige nacht achter de rug, en Jade wordt om 06.45u. wakker en wil een fles.
Om 07.30u zitten we met zijn drieën aan het ontbijt, maar dat is hetzelfde als gisteren en dus zijn we redelijk snel weg, op zoek naar 10.00u, omdat we dan een bezoek gaan brengen aan een park.
Inderdaad, om 09.45u komen we Mr Liu tegen in de lobby, die ons vertelt dat er vandaag een grote wandeling op het programma staat. Klinkt voor ons allemaal als muziek in de oren, na zo 4 dagen hotelkamer en beperkte wandelingen in de buurt, kijken we uit naar een voormiddag actie.
We worden om 10.00u in de bus gestoken en slingeren weer door het verkeer naar een tuin, op 30 minuten rijden van het hotel. De tuin en woning blijkt een overblijfsel te zijn van een van de zonen van een keizer uit de Ming dynastie. Het is een zeer rustige tuin, met verschillende paviljoentjes en vijvers. De bewoner schijnt ook nog kunstenaar geweest te zijn en heeft een heleboel mooie, maar eentonige schilderijen gemaakt. Na een uurtje wandelen met zeer weinig uitleg, want Mr Bruce, onze lokale gids kent eigenlijk niet genoeg van de achtergrond van dit park, belanden we in de souvenirshop, waar we uiteraard iets moeten kopen. Scherpenheuvel is er niks tegen.
Om 11.30 zijn we buiten, en gaan we naar een volgend park. Wanneer we vragen hoe het met eten zit, schrikken beide heren (Mr Bruce en Mr Liu) een beetje,hier hadden ze duidelijk niet aan gedacht. Mr Liu valt snel terug op zijn pootjes en bedenkt een restaurant tegenover de ingang van het park. We kunnen snel iets uithalen voor de kinderen als we willen en dan verder, of hebben de ouders ook honger? Natuurlijk, dus met zijn allen in een grote zaal van het restaurant een uurtje schransen, om dan blijgezind om 13.30 aan onze lange wandeling in het park te beginnen. Het is een zeer mooie ingang van het park, een oprijlaan van ongeveer 500m in het meer,met een mooie brug, aan het einde is de ingang van een Taoistische tempel, maar deze zou nog in aanbouw zijn en dus wandelen we de volle 500m terug. Mr Liu die al aan zijn chinese tenen voelt dat er frustratie is onder ons, vraagt of we misschien wat in de schaduw aan het meer willen blijven zitten, om even op adem te komen. Bruce daarentegen is al vooruitgelopen naar de bus, maar moet met een lang gezicht vaststellen dat we niet meer vooruit willen. Hij legt zich daar uiteindelijk bij neer, maar om 14.05u. staan we toch allemaal weer aan de bus, voor een gekkenrit naar het hotel.
Jade valt op mijn arm in slaap op 3 minuten van het hotel, dus zit er niets anders op dan haar nog maar even in bed te leggen. Om 17.15u. word ik ook terug wakker, samen met mijn kleine dochter. We trekken de rugzak aan en gaan nog maar eens wandelen in de buurt, opzoek naar nieuwe kleertjes en schoenen die NIET piepen voor Jade. 2 t-shirten en een paar schoenen later, gaan we naar een supermarkt aan de overkant van de rivier, voor wat kleine inkopen. De tijd uit het oog verloren en genoten van de fijne wandeling in de stad, die we toch al een beetje kennen, komen we te laat (18.45u.) voor het diner met de groep in het chinees restaurant. Dit is wel gezellig, zo met alle koppels en kinderen samen aan 2 tafels. Er wordt goed gelachen en bijgepraat, vooral over de vooruitgang die de kinderen deze week al hebben gemaakt. Iedereen is het er roerend over eens, sinds vandaag begint pas de eerste communicatie met de kinderen. Ze verstaan al een beetje wat we zeggen (bedoelen).
Jade heeft niet zo heel goed gegeten, maar wanneer de watermeloen passeert, haalt ze snel haar schade in.
Na de fles wordt er nog even gespeeld en naar het thuisfront gebeld, en om 21.30u gaat Jade het bed in, want morgenvroeg om 9.30u gaan we naar de politie en daarna gaan we opnieuw een lange wandeling maken in een ander park. Waarschijnlijk zullen we tegen 13.00u terug in het hotel zijn, maar dat zien we morgen dan wel weer.