Vanochtend lekker lang geslapen tot 07.15u. Jade wordt weer ongelooflijk goedgezind wakker en is direct actief. Ze wil een fles en vooral wil ze lopen. Ze heeft ondertussen ontdekt dat ze aan de hand kan stappen en dit is de sensatie van ’s morgens tot ’s avonds. (Ze is eigenlijk nog net iets te klein, en daarom lopen we continue een beetje gebogen. Ik verzeker jullie dat ik het ondertussen al serieus in mijn rug heb.).
Aan het ontbijt ontdekt mama dat er iets niet pluis is met haar maag, waardoor de maaltijd af en toe onderbroken wordt met een bezoek aan het kleinste kamertje. Mr Liu staat er echter op dat iedereen om 09.30u.mee gaat naar het politie commissariaat om het paspoort van de kinderen op te halen. Ziek zijn is geen reden voor Mr Bruce en dus stappen we om 09.30u terug in de bus voor een heerlijke slingertocht door de jungle van Nanchang. Om 09.55u zijn we aan het politiebureau en een kwartiertje later heeft iedereen het paspoort van zijn dochter gekregen, nagekeken en goedbevonden. Dan terug in de bus om een lange wandeling te gaan maken in een speciaal park voor kinderen.
Bij de ingang van het park, ziet het er veelbelovend uit, veel kinderen, een gezellige drukte en een goede sfeer. Na het passeren van een origineel chinees orkest en een groep Tai Chi beoefenaars, komen we aan bij een drakenmolen, met draken kano’s. Mr Bruce staat er bij te glunderen alsof hij het er zelf heeft neergezet. Bij navraag willen er wel enkele ouders met hun kinderen eens een rondje varen. De anderen worden meegetroond naar een lokale kunstenaar, die tekeningen maakt op aanvraag. En ook hier is weer interesse van de ouders. Uiteindelijk heeft iedereen wat hij wil, en gaan we nog 200m verder tot …. aan de uitgang van het park, waar de bus weer op ons staat te wachten. Ook deze wandeling was een teleurstelling vanwege het korte karakter. We kijken vanaf morgen uit naar iets meer cultuur en uitdaging in Beijing.
Terug in het hotel slaapt Jade op mijn arm, en gaan we maar naar de kamer. Tegen 13.00 is iedereen weer wakker en wel voor een laatste warme maaltijd. Een zeer matige ervaring trouwens, maar alles blijft op zijn plaats en dus kunnen we eindelijk eens wat gaan verbroederen met de andere koppels. Op onze verdieping is er een speelruimte voor kinderen, en daar zitten verschillende koppels bij te praten. Er worden weetjes en ervaringen uitgewisseld, en iedereen is blij met elke vooruitgang die er gemaakt wordt. (en neem maar van mij aan dat er deze dagen zeer grote stappen gezet worden door alle kinderen). Om 15.00u is het tijd voor een wandeling langs de rivier vinden mama en papa, en dus rugzak aan en vertekken. Heel ver geraken we niet, want Jade valt na een kwartiertje al in slaap. Dan maar terug naar het hotel. Jade in bed en papa naar de winkel voor iets te kopen om morgen middag niet dood te gaan van de honger. We moeten tegen 11.30u uit de kamer en om 12.00u afrekenen om tegen 12.20u in de bus te stappen naar Nanchang Airport. Om14.00u vertrekken we naar Beijing.
Om 18.20u worden we door Mr Liu opgewacht in het á la carte restaurant van het hotel, om ons laatste avondmaal te gebruiken, maar Mr Liu zou Mr Liu niet zijn, als hij geen opdracht zou hebben voor ons. Allemaal eerst SchengenVisum invullen en dan pas eten. Zeer lekker trouwens, al is het niet altijd duidelijk wat waar inzit. Voor de kinderen is dit uiteraard geen succes, maar dat compenseren we daarna wel met een lekkere fles na het bad.
Jade is uitgeteld om 20.30u en gaat gemakkelijk slapen hoewel ze meer en meer streken krijgt. Ach ja, het is en blijft een klein meisje. De manieren zullen we thuis wel leren.
En nu slapen, want morgen zijn we hier weg.